فیلم خانه

دنیل رادکلیف در سال‌های نوجوانی‌اش با «هری پارتر» بیشتر از آنچه که بیشتر مردم در طول عمر خود می‌بینند، درآمد کسب کرده بود و به شهرت جهانی رسیده بود. نقش شخصیت اصلی مجموعه کتاب های محبوب جی کی رولینگ «هری پارتر» باعث شده تا او همه جا دنبال شود. هیچ کس هرگز حاضر نشد به او اجازه دهد از مرکز توجه دور شود. او به عنوان چهره و قهرمان مجموعه هری پاتر، یکی از مشهورترین بازیگران روی کره زمین بود و تاریخ پر است از داستان های جوانانی که در کانون توجه قرار دارند و سپس نمی توانند از آن فراتر رفته و پیشرفت کنند. در واقع، دنیا آنها را به خاطر همین نقش مهم به یاد می آورد و سپس فراموش می شوند. بازی او در "پسری که زندگی کرد" - فیلمی که بعد از "هری پاتر" در آن بازی کرد - چندان دلش را جلب نکرد. خیلی خشک و مصنوعی بود. اما او به نوعی توانست به جذاب ترین بازیگر نسل خود تبدیل شود.

 

ستاره های زیادی در هالیوود هستند که هم سن و سال رادکلیف هستند، مانند رابرت پتینسون، نیکلاس هولت، آستین باتلر و تارون. آن‌ها دائماً بین بلاک‌باسترهای بزرگ و نقش‌های شخصیت محور غیرمعمول به عقب و جلو می‌رفتند. با این حال، هیچ یک از آنها به اندازه رادکلیف تطبیق پذیری و تطبیق پذیری در رسانه های مختلف نشان نداده اند. همه فکر می کردند که دنیل رادکلیف پس از «هری پاتر» برای همیشه در نقش های تکراری ظاهر می شود و زیر سایه این نقشی که یک کار هنری را رقم زد، قرار می گیرد و هرگز آن را رها نمی کند. البته این تا حدودی درست است. چون هر بار که سجابت از او می آید اولین چیزی که به ذهن می رسد این است. مخاطب سینما در واقع دنیل رادکلیف را با این نقش هری پاتر می شناسد. اما گویا او این را به عنوان یک چالش پذیرفته و در تمام سال های بعد از «هری پاتر» سعی کرده با قبول نقش های مختلف در فیلم های مختلف بر آن غلبه کند و از زیر سایه این نقش بیرون بیاید.

او در دنیای سینما در نقش آلن گینزبرگ شاعر و نویسنده آمریکایی در سال 2013 در فیلم «عزیزان خود را بکش» به کارگردانی جان کروکیداس ایفای نقش کرد و در همان سال در کمدی ترسناک «شاخ‌ها» نقش یک آدم شرور را بازی کرد. ". بر اساس رمانی به همین نام ساخته شد. سال 2013 برای رادکلیف سال شلوغی بود. او همچنین در کمدی رمانتیک «چه می‌شد» بازی کرد. او در سال 2016 در کمدی-درام سورئال «مرد ارتش سوئیس» به کارگردانی دنیلز نقش یک جسد را بازی کرد و در همان سال در فیلم «امپریوم» به عنوان یک پلیس مخفی با سفیدپوستان نژادپرست همکاری کرد.

 

رادکلیف در فیلم 2019 Guns Akimbo ساخته جیسون لی هودن اسلحه به دست گرفت که به دلیل همه‌گیری کووید-19 شکست خورد. او نقش اصلی درام بیوگرافی "جنگل" را داشت. او در سال 2018 در نقش یک خلبان مواد مخدر در فیلم «جانور بار» به کارگردانی جسپر گانسلانت به آسمان برده شد. او در سال 2020 در فیلم «فرار از پرتوریا» و در سال 2022 در فیلم عجیب «عجیب: داستان آل یانکویچ» به کارگردانی اریک اپل نقش یک زندانی سیاسی از آفریقای جنوبی را بازی کرد. پابلو اسکوبار به خاطر ربودن مدونا به سلطان مواد مخدر شلیک کرد.

 

او در تلویزیون با جان هام در کمدی سیاه دوره ای دفترچه یادداشت پزشک جوان همبازی شد و در هر چهار فصل مجموعه گلچین معجزه گران نقش شخصیتی کاملا متفاوت را بازی کرد. دنیل رادکلیف نیز از این صحنه غافل نبود. فیلم The Cripple of Inishmaan اثر مارتین مک دونا، نمایشنامه شکسپیر Rosencrantz و Guildenstern Are Dead اثر تام استوپارد، و موزیکال Merrily We Roll Along اثر استفن ساندهیم روی صحنه رفتند. دومی جایزه تونی بهترین بازیگر مرد را برای او به ارمغان آورد.

 

چرا و چگونه دنیل رادکلیف برای نقش هری پاتر انتخاب شد؟

این رکورد حیرت انگیز نشان می دهد که دنیل رادکلیف تمام تلاش خود را برای تبدیل شدن به یک بازیگر خوب به کار بسته و تمام مدیوم ها را امتحان کرده است. این بدان معنی است که او به وضوح نمی خواست به نقش هری پاتر محدود شود. با تمام احترامی که برای رادکلیف قائلم، هرگز از او به عنوان بهترین بازیگر نسلش به معنای متعارف یاد نمی شود، اما از طرفی دیگر هم سن و سال او نیست که راه خودش را رفته باشد، نقش های خاص و عجیب. و به طرز عجیبی انتخاب کنید و به طور قابل توجهی سازگار باشید. او پیوسته در تمامی رسانه های تصویری از سینما و تلویزیون تا تئاتر فعال بوده و توانایی خود را به اثبات رسانده است. آخرین اثر او "دیوید هلمز: پسری که زندگی کرد" مستندی درباره بدلکار دیوید هلمز است که در جریان فیلمبرداری "هری پاتر و یادگاران مرگ - قسمت اول" (هری پاتر و یادگاران مرگ - قسمت اول) به طور تصادفی تیراندازی شد. فلج شده بود اما وقتی به کارنامه رادکلیف و آنچه که او پشت سر گذاشته نگاه می کنیم، بیشتر شبیه مردی به نظر می رسد که شکوفا شده است.

 

 

منبع: faroutmagazine